నువ్వు వెన్నువంచి చేసే సాయం -- మన దేశానికి వెన్నంటే ఉండే ధైర్యం

తన కలల వెంట పరుగులెత్తే ఓ కుర్రవాడు

పని కోసం తట్టాబుట్ట సర్దుకొని కుటుంబముతో నగరానికి వచ్చిన ఓ కార్మికుడు

రోజువారి డబ్బు కోసం వేచి చూసే ఓ కూలీవాడు

చికిత్స చేసి బ్రతికించే ఓ వైద్యుడు

వీరత్వంతో దేశాన్ని రక్షించే ఓ సైనికుడు 

కేసులు గెలిస్తే కాని నిద్ర పట్టని ఓ వకీలు

కాసుల కోసం కాచుకొని కూర్చున్న ఓ అవినీతిపరుడు

రెండు పూట్లా ఎన్నో పాట్లు పడితే కాని రోజు గడవని ఓ పేదవాడు

తను చిటిక వేస్తే ఇట్టే పనులు జరిగే ఓ కుబేరుడు

అన్ని వేళలా పుష్టిగా నైవెద్యం అందుకునే ఆ దేవుడు

ఏ పని చేసినా

ఎంతటి వాడైనా

ఎంత కష్టపడినా 

ఎన్ని భోగాలు అనుభవిస్తున్నా…

నీ శ్రమ లేనిదే మాకు జీవం లేదు

నీ ఓర్పు లేనిదే మానవ మనుగడకు మూలము లేదు

నీ సాయం లేనిదే దేశానికి ముఖ్య ఆదాయం లేదు

నువ్వు చినుకుకై పడే తపనే మా ఉనికికి  కారణం.

తనని బ్రతికించుకునేవాడిని మనిషి అంటే,

పది మందిని బ్రతికించేవాడిని దేవుడు అంటే,

నిన్ను శోషించుకుంటూ, కోట్ల మందిని నీ కష్టంతో పోషించగలిగేది మాత్రం కేవలం నువ్వు ఒక్కడివే... రైతన్నా!!

తెలుగు భాషా దినోత్సవం

"ప్రతిరోజు లాగా ఈ రోజు కూడా మాములేనండీ!!"

ప్రత్యేకత తెలియకుండా అలా అనుకుంటే మాత్రం పొరపాటేనండీ 

మనం పుట్టిన తేదీయా?! మన వాళ్ళ పుట్టిన తేదియా?! అయ్యుండచ్చండీ,
కానీ మన వచనా మాధ్యమానికీ, నా ఈ రచనా మాధ్యమానికీ ఎదో పోలిక ఉందండీ, గమనించండి
అదేనండీ నేడు మన తెలుగు భాషా దినోత్సవమండీ
వ్యవహారిక భాష కోసం పోరాడిన మన "గిడుగు" గారి పుట్టిన తేదీకి గాను దక్కిన అరుదైన గౌరవమండీ!
నాడు "దేశ భాషలందు తెలుగు లెస్స" అని గొప్పతనం చాటారండీ
నేడు "దేశ భాషలందు తెలుగు లెస్సే" అన్న పరిస్థితి ఎదురయ్యేలా ఉందండీ
కానీ మనం ఆ మాటని తిరగరాద్దామండి
అమమ్మాతాతయ్యలని, అమ్మానాన్నలని అడిగి తెలుసుకుందామండీ
ఇతర భాషా పరిజ్ఞానాలు, సంస్కృతులు ఎక్కడైనా నేర్చుకోవచ్చండీ
మన భాషా విలువలకు, సంస్కృతులకు మాత్రం ఇంట్లోనే ఓనమాలు దిద్దగలము కదండీ
సాధ్యమైనంత వరుకు తెలుగులో మాట్లాడటం, కుదిరినప్పుడు రాయటం అలవాటు చేసుకుందామండీ
ఇందులో పెద్ద ఇబ్బందేమి లేదండీ, ఆచరణలో పెడితే ఇట్టే అభ్యాసం అయిపోతుందండీ. 

వినాయక చవితి శుభాకాంక్షలు

పరాయి ఊరి నుండి తమదైన ఊరుకు ప్రయాణమట
ఊరంతటా ఎంతో ఆహ్లాదకరమైన వాతావరణమట
పత్రి,విగ్రహాల కోసం బాజారులలో వెతుకులాటట
"దండాలయ్య!! ఉండ్రాళ్ళయ్య!!" పాట లేని వాడ లేదుట
జ్ఞానం కోసం మనుషులంతా నీ ముందు తీస్తారు గుంజీళ్ళుట
ఉన్నంతలో లోటు పాట్లు ఏమి లేకుండా ఘనంగా పూజలట
ప్రతీ ఇంట్లో నీ కోసం అమ్మ చేతి రకరకాల కమ్మని వంటకాలట
నీ ఎత్తైన విగ్రహాలు పెట్టటం కోసం పోటీలట
నీ ఊరేగింపు సమయంలో తోపులాటలట
ఓ పార్వతీ పుత్రా!! ఓ మహాకాయా!! ఓ విఘ్నేశ్వరా!!
ఏమిటయ్యా ఈ ఆట?!!

అన్నట్టు జన్మదిన శుభాకాంక్షలయ్యా ఓ బొజ్జవినాయకా! 
సరే మరి ఇక ఉంటా! టాటా!

నవయువతకు స్వాగతం

మార్కులు సరిగ్గా రాక మథనపడి
ర్యాంకుల కోసం ఎంతో ఆరాటపడి                                      
బంధువుల ప్రశ్నలకు తడపడి
ఎన్నో కఠిన సంధర్భాలతో తలపడి
పరీక్షాసమయం అప్పుడు క్రిందామీదా పడి
మంచి కళాశాల కోసం దేవుడి కాళ్ళావేళ్ళా పడి  
మొత్తానికి "హమ్మయ్య!!" అనుకునేంత కష్టపడి 
ఫలితాలు చూసుకొని ఎంతో సంతోషపడి
తల్లిదండ్రులకు దూరంగా ఉండాలని తెలుసుకొని బాధపడి 

పడి పడి ఉవ్వెత్తున ఎగసిన కెరటంలా, 
తపస్సు ఫలించిన భగీరథుడిలా, 
గ్రహణం వీడిన సూర్యుడిలా,
కొండంత ధైర్యంతో, క్రొత్త చిరునవ్వుతో, నిర్దిష్టమైన గమనాలతో, 
ఎన్నో ఆశలతో, ఎన్నెన్నో ఆలోచనలతో
ఈ నవ ప్రపంచానికి విచ్చేసిన అందరికీ
స్వాగతం పలుకుతుంది మన "బిట్స్ పిలాని".

స్వతంత్ర భావాలలో దీనికి సాటి లేదు.
"ఎమైపోతామో?!" అన్న ప్రశ్నకి తావే లేదు.
భవిష్యత్తు గురించి భయం ఎందుకు!!
బాధ్యతగా ఉంటూ, పరిణతితో అడుగు వెయ్యండి ముందుకు.

కలల వలలు

అలసి వచ్చెను అతను 
తనువు కోరెను కునుకు 
వలస వెళ్ళెను ఆలోచనలు

తలచి చూసెను నయనములు 
కలసి వచ్చెను ఘడియలు
వేచి చూసెను ఇరు సంధ్యలు 
దారిగా మారెను పయనములు
మౌనంగా కరిగెను క్షణములు 
ప్రేమగా మారెను ఎదురుచూపులు 
ఇంటికి చేరెను అడుగులు 
రమ్మని అహ్వానించెను బంధువులు
తనని చుట్టుముట్టెను కన్నీళ్ళు 
చెవులకు వినిపించెను ఆర్తనాదములు
దేవుడిని కోరెను చేతులు 

ధారాళంగా చెమర్చెను  కళ్ళు  
నిద్ర నుంచి లేచెను ఒళ్ళు 
అన్యమనస్కతతో చూసెను దిక్కులు
వలస వెళ్ళిన ఆలోచనలు దరికి రాకూడని పీడకలలు అని తెలిసెను ..

ఉషస్సులోనే చరవాణిలో ఇంటికి చేసి కలిపెను మాటలు
అమ్మ పలుకుతో, నాన్న నవ్వుతో కుదుటపడెను అతని ప్రతిస్పందనలు .

నా చిన్న ప్రపంచం

అది పంతొమ్మిదొందల తొంభై ఏడు --1997
ప్రపంచానికి నేను పరిచయం అయిన నాడు,
            నా ప్రపంచమైన అమ్మ నాన్న అన్నయ్యలను చూసిన నాడు. 

పంతొమ్మిదొందల తొంభై ఎనిమిదవ సంవత్సరం--1998
నా ప్రపంచంలో ఆట వస్తువులు కూడా కలిసిన నాడు,
            నా నవ్వు,ఆనందమే అమ్మ ప్రపంచం అయిన నాడు. 

పంతొమ్మిదొందల తొంభై తొమ్మిదవ సంవత్సరం--1999
నా ప్రపంచానికి బయట వేరే ప్రపంచం ఒకటి ఉందని తెలిసిన నాడు,
           నన్ను వారి ప్రపంచంగా చేసుకున్న అమమ్మ తాతయ్యలను కలిసిన నాడు.  

రెండు వేలు సంవత్సరం--2000
నా ప్రపంచంలో పుట్టిన రోజు మోజుతో కేజీ కేకును కోసిన నాడు, 
           వారి బిజీబిజీ బ్రతుకుల ప్రపంచానికి చిరాకు కలిగిస్తే దెబ్బలు తప్పవని తెలిసిన నాడు.

రెండు వేల ఒకటవ సంవత్సరం--2001
నా ప్రపంచంలోకి స్నేహితులు అనే పదం చేరిన నాడు,
           చిన్న స్కూలు ప్రపంచాన్ని ఒక ముఖ్యమైన ఖండంగా మార్చుకున్న నాడు.

రెండు వేల రెండవ సంవత్సరం--2002
నా ప్రపంచంలోకి పుస్తకాలు,యూనీఫారంలు చేరిన నాడు, 
           ఇంటి ప్రపంచంలోని బీరువాలో ఒక అరను ఆక్రమించిన నాడు.
                   
రెండు వేల మూడవ సంవత్సరం--2003
నా ప్రపంచంలోకి కంప్యూటర్ అనే పరికరాన్ని ఆహ్వానాన్ని పలికిన నాడు,
   ప్రపంచంలోనే సాంకేతిక పరిజ్ఞానం గల పరికరాలకు నాంది పలుకుతున్నారని తెలిసిన నాడు.

రెండు వేల నాలుగవ సంవత్సరం--2004 
నా ప్రపంచాన్ని ఉన్న ఊరు నుండి గుంటూరుకు మార్చిన నాడు,
         మా ఊరును జ్ఞాపకాలతో కూడిన మరో ఖండంగా మార్చుకోవలసివచ్చిన నాడు.

రెండు వేల అయిదవ సంవత్సరం--2005
నా ప్రపంచానికి కొత్త మనుషుల వల్ల విస్తరణ పెరిగిన నాడు,
        ప్రపంచం నేను చేసే పనులను గమనిస్తుందని ఎరిగిన నాడు.

రెండు వేల ఆరవ సంవత్సరం--2006
నా ప్రపంచంలో నాతో గడిపిన అన్నయ్య హాస్టలుకు వెళ్ళిన నాడు,
        బంధువుల ప్రపంచంలోకి ఎక్కువగా నేను మళ్ళిన నాడు.

రెండు వేల ఏడవ సంవత్సరం--2007 
నా ప్రపంచం నుండి అబధ్ధాలు ఎక్కువుగా వినిపిస్తున్న నాడు,
        అమ్మ నాన్నలపై నా దురుసు ప్రవర్తన కనిపిస్తున్న నాడు.

రెండు వేల ఎనిమిదవ సంవత్సరం--2008 
నా ప్రపంచంలో అబ్బాయిలూ అమ్మాయిలకు పక్షపాతం అతిగా కనిపించిన నాడు,
       వారి ప్రపంచానికి దూరంగా ఉండాలని, వారితో మితిగా మెలగాలనిపించిన నాడు. 

రెండు వేల తొమ్మిదవ సంవత్సరం--2009
నా ప్రపంచం నుండి చదువు మెల్లగా దూరమై, తిరుగుడు వేగంగా సమీపించిన నాడు,
       బయట ప్రపంచమంతా నన్ను "అల్లరి పిల్లవాడు"గా సత్కరించిన నాడు.

రెండు వేల పదవ సంవత్సరం--2010
నా ప్రపంచాన్ని గుంటూరు నుండి హాస్టలుకు కదిలించిన  నాడు,
ఇమడలేకపోయిన ఆ ప్రపంచం నుండి బయటకు రావాలని ఏవేవో కథలల్లిన నాడు.                                                                                                                                                 
రెండు వేల పదకొండవ సంవత్సరం--2011 
నా ప్రపంచంలో నాకు పరిచయంలేని ఎవేవో భావాలు,కోరికలు వలన నా దిశలో మార్పులు కలిగిన నాడు,
    "నేను ఏ పని చేసినా తప్పు లేదు!" అన్న అపరిపక్వత దశలో బ్రతుకుతున్న నాడు.                                                                                                                                   
రెండు వేల పన్నెండు,పదమూడు సంవత్సరాలు}--2012,2013
నా ప్రపంచంలో ఈ రెండు సంవత్సరాలు నిజంగా ఎలా గడుస్తున్నాయో,ఏమి చేస్తున్నానో అంతుపట్టని నాడు,
      ప్రపంచానికి నేను మార్కులు,ర్యాంకుల వేటలో ఎంతో కష్టపడుతున్న నాడు. 

రెండు వేల పద్నాలుగవ సంవత్సరం--2014
నా ప్రపంచానికి చుక్కెదురై, ఊహించని మలుపు తిరిగిన నాడు,                                 
ప్రపంచంతో పెద్దగా సంబంధాలు లేకుండా కనుమరుగై, ఊహించిన గెలుపు పొందిన నాడు                                                                                                                                                         
రెండు వేల పదిహేనవ సంవత్సరం--2015
నా ప్రపంచమంతా అనుకున్న చోటికి చేరి,  అరుదైన కళాఖండంగా అనిపించిన నాడు,
 ప్రపంచంలోని ఒక కొత్త ప్రదేశం నా ప్రపంచంలోకి చేరి,మరో అందమైన ఖండంగా  కనిపించిన నాడు.  
రెండు వేల పదహారవ సంవత్సరం--2016 
నా కొత్త ప్రపంచం నాకు మొదటి జీవిత పాఠం నేర్పిన నాడు, 
 ఇరు ప్రపంచాలకి ఉన్న వ్యత్యాసాలను గమనించటానికి తోడ్పడిన నాడు.               
 
రెండు వేల పదిహేడవ సంవత్సరం--2017 
నా ప్రపంచంలో ఎన్నడూ చూడనన్ని ప్రశంసలు అందుకున్న నాడు, 
  ఇప్పుడే మొదలైంది నా అసలు పరుగు సేదతీరకూడదు అని తెలుసుకున్న నాడు.                                                                                        
                         

ఇరవైయేళ్ళ నా చిన్న ప్రపంచంలో--
              
              నేను చూసిన మూడు ఖండాలు, 
              చూడవలసిన మరో నాలుగు ఖండాలు
                                     
               నన్ను అర్థం చేసుకున్న మనుషులు,
               నేను అర్థం చేసుకోని మనుషులు
                                   
             "అయిపోయింది!! ఇంక ఏమి లేదు!!" అని వెనక్కు లాగిన సందర్భాలు, 
             "ఆగిపోయావే?!ఇంకా చాలా ఉంది!!" అని ముందుకు నెట్టిన  సందర్భాలు.                                                                                                                
              ఇరవైయేళ్ళల్లో సాధించిన కలలు ఉన్నాయి ,
              రానున్నఏళ్ళల్లో సాకారంచేసుకోవలసిన కలలు మిగిలున్నాయి. 


                           
                           

                             
   

 

"కూర్గ్" విశేషాలు

"అబ్బె" జలపాతం, కూర్గ్.

ఒకే చోట నుండి మొదలైంది మా ప్రయాణం అనుకున్నట్టుగా...
రెండవ సారి వస్తుందో రాదో ఆ అవకాశం తెలియదుగా!...
"మూడు రోజులు మావే!" అన్నట్లు దొరికింది మాకు విరామం ఊహించనట్టుగా! ...
నాలుగు చక్రాల బండిలో బయలుదేరాము మా "టూరు"లోని ఆ ఊరుకు ఎంతో సంతోషంగా...
ఐదు హృదయాలు ఒక చోట చేరిన ఆ వేళ, పలకరించుకున్నాయి స్నేహంగా...
ఆరు గంటలు నిర్విరామంగా గడిచిన ఆ ప్రయాణానికి స్వస్తి పలికి వేడి దుస్తులను ధరించాం అక్కడికి చేరగా..
సప్త స్వరాలను మేళవించిన కోకిల గానంతో నిండింది ఆ చల్లని ప్రదేశం ప్రశాంతంగా 
అష్టదిగ్బంధనం చేసిన పచ్చని చెట్ల మధ్య ఉన్న ఆ వసతిగృహాన్ని చూసి మనసుకు అనిపించింది ఎంతో హాయిగా...
నవరత్నాలు పొదిగిన దైవంలా అనిపించింది మాకు ఆ మేఘాలు మమ్మల్ని కప్పుతుంటే   వేగంగా ...
ఓ పది నిముషాల పాటు పరవళ్ళు తొక్కుతున్న ఆ జలపాత సవ్వడులుకు అయ్యాము నిశ్చలముగా...
నలభై ఎనిమిది గంటలు చరవాణీలలో చర్చలు లేకుండా గడిచిపోయాయి ఎంతో తీరికగా...
రోజులు నిముషాలుగా గడిచిన ఆ వాతావరణాన్ని విడిచిపెట్టి వచ్చేశాము దిగులుగా... 

ఎన్నో జ్ఞాపకాలు, మర్చిపోలేని సంఘటనలు, కొత్త ప్రదేశాలు, వైవిధ్య జీవనవిధానాలు, ఊహించని ప్రశాంతత - అన్నిటినీ తనలో పొందుపరుచుకొని తనని కలవటానికి వచ్చే వారిని ఎంతో సులువుగా తన వారిగా తన ప్రకృతి  ఒడిలో ఒదిగిపోయేలా చేసుకోగల ప్రదేశం...
చూడని వారిని రమ్మని తన ఆదేశం...వెళ్ళమని నా సందేశం...ఇది కాదు ఏమి వేరే దేశం...
అది మన భారతదేశంలోని ప్రదేశం... 
              
          "కొడగు" అని అపరిచితమైన పేరు...
                             "కూర్గ్"గా అందరికీ సుపరిచితమైన ఊరు.  

సాంకేతిక విజ్ఞానం-పరిమితులతో కూడిన జ్ఞానం

సాంకేతిక విజ్ఞానం మనుషులను అనుకోనంతగా అందుకోలేనంత ఎత్తులకు తీసుకెళ్ళింది, ప్రయోజకులను చేసింది.

ఉత్తరాల రాతల తరాల నుండి వాట్సాప్ పలకరింపుల వరకు, గది అంత కంప్యూటర్ల నుండి చేతులలో ఇమిడిపోయే ఫోన్ల వరుకు, చెవులు పిండి చెప్పే బోర్డు పాఠాల నుండి స్విచ్ నొక్కితే వచ్చే స్మార్ట్ పాఠాల వరుకు-- ఇలా  "ఇవి కలలో కూడా జరగవు!" అనుకునే వాటిని ఎన్నిటినో కళ్ళ ముందుకు తెచ్చింది ఈ సాంకేతిక విజ్ఞానం. అయితే దీనివల్ల దుష్ప్రయోజనాలూ లేకపోలేదు.

ముఖ్యంగా మన చేతులను ఇట్టే కట్టేసి అట్టా నట్టింట్లో నుంచి "నెట్" ఇంట్లోకి నెట్టేసి ఒక పట్టాన విడువనివ్వక "నట్" బిగించినట్టు అట్టే పట్టేసి చుట్టు పక్కల ఏమి జరుగుంతుందో అంతుపట్టనీయకుండా చేసే చరవాణీలు.
మనిషి తన తోటి వారికి "అరెరే!" అని సహాయపడటం మరిచాడు, చరవాణీలలోని సంఘటనలకు "భళా!" అని స్పందిస్తూ అసలు దారే మరిచాడు.   

తల్లిదండ్రులతో, తోటి స్నేహితులతో, కనీసం తనకోసం తాను సరిగ్గా గడపలేని స్థితి...ఇది మనఃస్థితి కాదు...మన స్థితి...మనం కోరి తెచుకున్న దుస్థితి.
మనం వాడే ఈ ఫేసుబుక్ లు, వాట్సాప్ లు, ఇన్స్టాగ్రాం లు మనకి కొంతలో కొంత...చాలా కొంత మాత్రమే ఉపయోగపడతాయి... "నెట్" ఇంట్లో ఉన్న మనుషులను కాదు, ముందు నట్టింట్లో, నీ చుట్టూ ఉన్న మనుషులను గుర్తించు...   
కళ్ళు నలుపు..పెదవి కదుపు.. మాట కలుపు...

మెదడుకు ఇంట్రెస్టు లేకున్నా కళ్ళకు ఇంత రెస్టు కూడా లేకుండా చేసే ఇటువంటి పనులు మరియు  మనపై ఇంతగా ప్రభావం చూపే ఈ సాంకేతిక విజ్ఞానం యొక్క పరిమితులను తెలుసుకుంటూ పరిణతితో వాడుకుందాం.

ఎటు వైపు?! ఆలోచిద్దాం...

"చదువు ఎంతో ముఖ్యం" అంటుంది సమాజం.
"చదువు లేనిదే బ్రతకలేవు" అంటుంది మా గృహం.
"చదువుని ఎట్టి పరిస్థితిలో నిర్లక్ష్యం చెయ్యద్దు" అన్నారు నా గురుదైవం.
"చదువుకోకపోతే నిన్ను ప్రశాంతంగా వదలను!!" అంటుంది నా బ్యాంకు ఋణ భారం.
"చదువు కాక?! ఏంటి నీ దారిక?!" అని నా తోటి వారు నన్ను ప్రశ్నించటం...నెలకొల్పింది నాలో గందరగోళం .
"చదువు నాకు కష్టం,వేరే ఉంది నా ఇష్టం" అంటుంది నా హృదయం.
"అవసరం వేరు, ఇష్టం వేరు...చదువు నీ అవసరం, ఇష్టం నీ బలం" అని చెప్పింది ఓ స్నేహం.   
"చదువుతోనేనా నీ సావాసం?!" త్వరగా తేల్చుకో అంటుంది సమయం.

ఇప్పటికి చదువుతో కావచ్చు నా పయనం!!
కాని తల వంచక, పట్టుదల విడువక చేసే నా ప్రయత్నం, 
ఖచ్చితంగా నా ఇష్టం వైపే ఉంటుంది నా గమనం.  

నా బోటి వారు ఎందరో, కాని ఇష్టం వైపు నడిచేది కొందరే...
ప్రశాంతంగా ఆలోచిద్దాం... కంగారుపడక! ఇష్టం వైపు అడుగులు వేద్దాం.

"సిరివెన్నెల" గారికి జన్మదిన శుభాకాంక్షలు

అందలేనంత దూరంలోని ఆకాశంలో ఆ "వెన్నెల" ఉండటం ఎంతో అందం.
అందరికీ చేరువలోని సినీ ప్రపంచానికి ఈ "సిరివెన్నెల" దొరకటం ఎంతో ఆనందం.

"నమ్మకమే నాన్న అయ్యి నడపాలిర ఇకపైనా అని చెప్పిOది ...అమ్మ చెప్పింది" అని తండ్రి     కోసం పిల్లవాడు పడే తపన గురించి తెలుపుతూ,
 "మాయలే నమ్మింది,బోయతో పోయింది...పారిపోనీకుండా పట్టుకో నా చేయి" అంటూ  పిల్లల కోసం తపన పడే తండ్రి ఆవేదన గురించి అందించారు.

 "చంద్రుళ్ళో ఉండే కుందేలు కిందికొచ్చిందా! కిందికొచ్చి నీలా మారిందా" అని తెలుగింటి  ఆడపిల్లలను వర్ణిస్తూ,

"ముసుగు వెయ్యద్దు మనసు మీద,వలలు వెయ్యద్దు వయసు మీద" అంటూ వయసులోని ఆడవారి ఆవేశాన్ని చూపించారు.

  "సీతారాముల కళ్యాణంలా కనిపిస్తూ ఉన్నా, విరగలేదు ఆ శివుని విల్లు ఈ పెళ్ళి మంటపాన" అని వధూవరుల గురించి ఎంతో మనోహరముగా ముచ్చటిస్తూ

"వాన విల్లే వధువుగ మారి ఒదిగిన వేడుకలో...ఆకాశం దిగి వచ్చి మబ్బులతో వెయ్యాలి మన పందిరి " అంటూ మన పెళ్ళికథలను యథావిథిగా వినిపించారు.

"ఆనతినీయరా హరా! సన్నుతిసేయగా సమ్మతినీయరా దొరా!" అని అద్వితీయమైన గురుభక్తిని గుర్తుచేస్తూ ,
 "ఆ యమపాశమె పూదండవదా నీ మెడలో...శ్రీ ఆంజనేయం భజే వజ్రకాయం అంటూ దైవశక్తిని మనకు అందించి అండగా నిలుచున్నారు.

మీ ఎన్నో ఆలోచనలను ఆచరణలో పెట్టి,ఆ పాటలను మాకు పాఠాలుగా మార్చిన శాస్త్రి గారు!
నాలా క్రొత్తగా కలం పట్టేసి రాసే వారికి పరోక్షంగా తమ రచనల సిరా చుక్కలందిస్తూ, ఎంతగానో ప్రభావితం చేశారు గురువు గారు!

మీ అనంత సాహిత్య విశేష "పద" సామ్రాజ్యంలో నూత్న పదజాలంతో ఎన్నో ఇంద్రజాలాలు చేస్తూ, మమ్మల్ని అన్ని సమయాలలో విస్మయానికి గురిచేసి, ఎన్నో కొత్త దారులు చూపించిన మీ వర్ణనాతీతమైన  సాహిత్యరథానికి ఒక చిన్న తోరణముగా  ఈ చిన్ని రచనను కట్టాలనే నా మనోరథాన్ని మన్నించవలసినదిగా కోరుతూ ...

                                  జన్మదిన శుభాకాంక్షలు గురువు గారు.  

సచిన్--కోట్ల గుండెల అలికిడి

ఇప్పుడనే కాదు ఒకప్పుడనే 'గతం'లోకి వెళ్ళినా, అతడికి స్వా'గతం' పలికిన రికార్డులు మరువలేనివి...

చదువు అనేది ఒక ఉత్తమ దారి అయినప్పటికీ క్రికెట్టులో తను అత్యుత్తమంగా ప్రదర్శించగలను అని గ్రహించాడు.   
"పదవ తరగతి తప్పాడు!!" అని తప్పుగా మాట్లాడిన వారి మాటలని తిప్పి కొట్టాడు.
పదహారేళ్ళ ప్రాయంలోనే అంతర్జాతీయ క్రికెట్ ప్రపంచంలోకి అడుగు పెట్టాడు .
తన వృత్తిలోకి వెళ్ళిన అతి తక్కువ సమయంలోనే ఎన్నో ఘనతలు సాధించాడు. 


వెను తిరగకుండా, మేను బెదరకుండా అతడు ఆడిన "తీరు", సాధించిన "పేరు" వర్ణనాతీతం!
ఇరవై ఎనిమిది ఏళ్ళ అతడి కల, మనందరి కలను నిజం చేసి అతడి బలగం అందరికీ అందించిన "జోరు" అద్భుతం !  
టెస్టులలో, వండేలలో అతడు సృష్టించిన పరుగుల శిఖరాన్ని అధిగమించటం ఎవరి తరం?! 
అందుకనే మన భారతదేశం పురస్కరించింది అతడికి అత్యుత్తమమైన "భారతరత్న " సత్కారం.

పరిచయం అవసరంలేని పేరు, 
అతను కనిపిస్తే జనం జై కొడతారు 
బ్యాటు ఝళిపిస్తే ఆనందంతో ముగ్ధులైపోతారు ...
           
                  "చిన్న"వాడు కాడు ,
                     స"చిన్"వాడు .

                                             కోట్ల మంది మదిలో నిలిచిన సచిన్
                                  కోట్ల ఆశీస్సులను ఒక్క చోట చేర్చి నీకు తల వంచెన్